Jezioro Śniardwy 2005 - Przygotowania
Jezioro Śniardwy to bardzo niebezpieczny akwen. Jest płytkim zbiornikiem z wieloma wypłyceniami, często w postaci raf kamiennych. Mielizna zwana Miałką Górką jest największą kamienną płycizną o wymiarach kilkaset na kilkaset metrów. Jezioro Śniardwy posiada także wiele mniejszych obszarowo niebezpiecznych miejsc. Występują też pojedyncze duże głazy.
W wielu przypadkach dno jest usłane kamieniami i głazami, które sięgają powierzchni wody stanowiąc istotne zagrożenie dla jednostek pływających. Należy bezwzględnie dążyć do wyeliminowania zagrożenia, jakie stanowią te podwodne przeszkody.
Istniejące mapy batymetryczne, mapy turystyczne i przewodniki, w przeważającej części oparte na pomiarach wykonanych w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych zeszłego stulecia dzięki zawierają często nieaktualne i mało szczegółowe dane o ukształtowaniu dna zbiorników wodnych, zaś informacje o szczególnie groźnych kamieniach nie są pełne.
Z powyższych powodów nasz zespół postanowił przeprowadzić wspólczesny, dokładny pomiar batymetryczny największego w Polsce jeziora Śniardwy.
Duże głazy na północ od Wyspy Pajęczej
Przed przystąpieniem do prac pomiarowych na Jeziorze Śniardwy należało wykonać następujące prace przygotowawcze:
- przeprowadzenie testów pakietowej transmisji danych korekcyjnych poprzez GPRS ze stacji referencyjnych DGPS/RTK w Olsztynie i w Giżycku,
- zaprojektowanie głównych profili pomiarowych,
- konfiguracja aparatury GPS,
- uruchomienie i konfiguracja Zintegrowanego Systemu Batymetrycznego.
Przed przystąpieniem do prac terenowych wykonano testy prawidłowości funkcjonowania satelitarnego systemu pozycjonowania DGPS/GPRS. Do wyznaczania pozycji łodzi w czasie sondażu wykorzystano odbiornik Z-Extreme pracujący w trybie DGPS. W trakcie pomiarów zapisywany był także plik z pozycją autonomiczną oraz surowe dane do obliczeń w trybie post-processing. Do nawigacji po profilach pomiarowych wykorzystano oprogramowanie firmy ArcMap v. 8.3 firmy ESRI Inc.. Podstawowe profile pomiarowe zaprojektowano w kierunkach Północ-Południe w odstępach co 50 m. Wyznaczana w czasie rzeczywistym pozycja jednostki pływającej umożliwiła precyzyjną nawigację łodzi po wcześniej zaprojektowanych profilach pomiarowych.
Do określania głębokości dna zbiornika wodnego wykorzystano profesjonalną, cyfrową sondę ultradźwiękową Simrad EA 501P.
Przed pierwszym dniem pomiaru wykonano badania parametrów wody w celu ustalenia prędkości rozchodzenia się dźwięku w wodzie. W tym celu wykorzystano urządzenie do badania przewodności oraz temperatury YSII 600R oraz formułę opracowaną przez Medwiena. Prędkość dźwięku w wodzie wynosiła średnio 1480m/s.
Na podstawie wyników badań prędkości dźwięku w wodzie oraz bezpośredniego pomiaru sondą łańcuszkowo – talerzykową skalibrowano jednowiązkową sondę ultradźwiękową Simrad EA 501P do pomiaru głębokości dna Jeziora Śniardwy. Kalibrację sondy wykonywano także w trakcie trwania kampanii pomiarowej.