4.2.3.1. Plan głębokościowy, IRŚ, Olsztyn 2004
4.2.3.2. Mapa turystyczna „Ziemia Giżycka” skala 1:100 000, OPGK Białystok, Białystok 1995
4.2.3.3. Mapa turystyczna „Jeziora Mazurskie. Część II” skala 1:60 000, ExpressMap, Warszawa 2003
4.2.3.5. Mapa topograficzna „Giżycko” skala 1:50 000, OPGK Rzeszów, Rzeszów 2000
Jezioro Kirsajty zajmuje środkową, silnie zwężoną, część basenu zespołu jez. Mamry. Leży pomiędzy jeziorem Dargin na południu i jeziorem Mamry Północe na północy. Od północy zamyka je półwysep Kurka (do niedawna wyspa), od południa natomiast półwysep Kirsajty.
Dzięki przewężeniu w części południowej i półwyspowi Kirsajty, oba brzegi jeziora połączono mostem drogowym, przez który biegnie droga ze Sztynortu do Harszu, Pozezdrza i Ogonek.
Kirsajty charakteryzują się niewielkimi głębokościami oraz rozwiniętą linią brzegową. Linia brzegowa prawie w całości zarośnięta jest sitowiem. Na zbiorniku wodnym znajdują się dwie wyspy. Pierwsza z nich, będąca rezerwatem ptaków, leży u zachodnich brzegów akwenu i nosi nazwę Sidorkowa. Niedaleko niej znajduje się wejście do kanału. Prowadzi on do parku majątku Lehndorffów w Sztynorcie. Obecnie kanał jest zarośnięty i wygląda raczej jak rów melioracyjny. Wpłynięcie do niego nie jest możliwe. Druga wyspa, bardzo mała, znajdująca się bliżej wschodnich krańców jeziora, nazywa się Ostrowiak. Powierzchnia jeziora wynosi 207,0 ha, przy czym powierzchnia wysp stanowi 4,0 ha.
Brzegi jeziora Kirsajty są przeważnie płaskie. Stanowią podmokłe i trudno dostępne, w większości porośnięte lasami liściastymi tereny.
Na obrzeżach zbiornika znajdują się trzy miejscowości. Na południowym – zachodzie leży Sztynort, na południowym – wschodzie Kirsajty, na wschodzie miejscowość Skłodowo.
Dla jeziora Kirsajty przeanalizowano pięć map (jeden plan batymetryczny, dwie mapy turystyczne, jedna mapa topograficzno – turystyczna oraz mapa topograficzna).
4.2.3.1. Plan głębokościowy, IRŚ, Olsztyn 2004
Rysunek 35. Plan głębokościowy jeziora Kirsajty
Źródło: Wielkie Jeziora Mazurskie. Północ, IRŚ, Olsztyn 2004
Jezioro Kirsajty są jeziorem stosunkowo płytkim. Średnia wartość głębokości wynosi jedynie 3,2 m. Najgłębszym miejscem jeziora jest obszar znajdujący się w północno – zachodniej części zbiornika, w okolicy półwyspu Kurka. Głębokość osiąga tam 7 m. Jezioro charakteryzuje się występowaniem największych głębokości w części wschodniej akwenu. Strona zachodnia jest płytka. Głębokość spada to poniżej 3 metrów.
Mapa batymetryczna posiada dwie izobaty o wartości 3 m i 5 m. Zastosowane zostało również stopniowanie kolorystyki poszczególnych poziomów głębokości. Punktów o charakterystycznej wartości głębokości jest niewiele, ponieważ tylko dwa.
Kirsajty są jeziorem o rozwiniętej linii brzegowej. Na mapie widoczne są trzy półwyspy z czego tylko dwa przypisaną mają nazwę. Na północnym – wschodzie znajduje się półwysep Kurka, na północnym – zachodzie półwysep Ostry Róg.
Na analizowanym planie znaleźć można wyspy leżące na jeziorze. Pierwsza z nich, charakteryzująca się podłużnym kształtem, leży po zachodniej części akwenu. Druga, dużo mniejsza, po wschodniej stronie. Brak informacji na temat nazw wysp oraz występowania roślinności na ich powierzchni.
Danymi, które znajdziemy na mapie są informacje o szuwarach porastających prawie cały obszar zbiornika. Dodatkowo, mapa przedstawia informacje na temat pobliskiego zalesienia, zakrzaczenia, a także znajdujących się w pobliżu bagien i łąk. Widoczne są także pobliskie budynki, lecz bez nazw znajdujących się tam ośrodków i informacji do pełnionych przez nie funkcji.
4.2.3.2. Mapa turystyczna „Ziemia Giżycka” skala 1:100 000, OPGK Białystok, Białystok 1995
Rysunek 36. Mapa turystyczna jeziora Kirsajty
Źródło: Ziemia Giżycka skala 1:100 000, OPGK Białystok, Białystok 1995
Na analizowanej mapie turystycznej charakterystyka głębokościowa w ogóle nie została pokazana. Nie widnieją tu żadne izobaty, brak zaznaczenia miejsc o charakterystycznych głębokościach. Brak także rozróżnienia kolorystycznego. Żegluga przez ten akwen na podstawie tej mapy byłaby znacznie utrudniona.
Informacjami, które można znaleźć jest miejsce położenia trzech wysp znajdujących się na akwenie. Pierwsza z nich, podłużna leży w części zachodniej, druga, znacznie mniejsza, w części wschodniej. Trzecia, na niektórych mapach przedstawiona jako półwysep Kurka, leży w części północnej akwenu. Jest ona po części porośnięta lasem, i wraz z pozostałymi wyspami stanowi rezerwat przyrody. Nie podane zostały nazwy wysp oraz półwyspów. Na zachodnim brzegu, nieznacznie poniżej wyspy widoczny jest kanał biegnący w kierunku Sztynortu
Na mapie zawarte są informacje na temat nazw miejscowości oraz lasów, łąk i terenów podmokłych występujących na obrzeżach jeziora. Jezioro prawie w całości otoczone lasem i mokradłami.
Przez Kirsajty przebiega szlak kajakowy i szlak żeglugi mazurskiej. Biegnie on od północy, zachodnią stroną akwenu w kierunku przesmyku, pod mostem Sztynorckim łączącym oba brzegi jeziora.
Dodatkowymi informacjami są dane na temat campingów, parkingów, usług szkutniczych, wypożyczalni sprzętu turystycznego, przystanków autobusowych czy sklepów. Najwięcej takich miejsc znajduje się na północny - wschód od jeziora oraz na jego południowym brzegu. Mapa nie przedstawia informacji na temat roślinności przybrzeżnej, a także oznaczenia skarp na brzegach jeziora.
4.2.3.3. Mapa turystyczna „Jeziora Mazurskie. Część II” skala 1:60 000, ExpressMap, Warszawa 2003
Rysunek 37. Mapa turystyczna jeziora Kirsajty
Źródło: Jeziora Mazurskie. Część IIskala 1:60 000, ExpressMap, Warszawa 2003
Jezioro Kirsajty przedstawione zostały na mapie przy zastosowaniu linii łączących miejsca o tej samej głębokości. Ukazano dwie izobaty o wartości 1 m i 3 m. Wydawać by się mogło, że to niewielka ilość, jednak na tak mały akwen jest w zupełności wystarczająca. Dodatkowo umieszczony został jeden punkt o charakterystycznej głębokości. Wskazuje on wartość 5,8 m i według mapy jest to głębokość maksymalna akwenu.
Według informacji zawartych na mapie, na jeziorze znajdują się dwie wyspy. Największa z nich to wyspa Sidorkowa, zlokalizowana w pobliżu zachodniego brzegu jeziora. Druga z nich to niewielka wyspa Ostrowie położona na północny - wschód od wyspy Sidorkowa. Na mapie nie znajdziemy informacji na temat ich zalesienia czy występujących tam moczarach i bagnach. Ich obszar stanowi rezerwat przyrody. Na zachodnim brzegu, w sąsiedztwie wyspy Sidorkowa, znajduje się wejście do kanału biegnącego w kierunku Sztynortu.
Na mapie znajdziemy także informacje na temat nazw półwyspów znajdujących się na jeziorze. Pierwszy z nich, o nazwie Kurka, na poprzedniej mapie przedstawiony jako oddzielna wyspa, leży po północno – wschodniej stronie jeziora. Jest on rezerwatem przyrody. Drugi półwysep, Ostry Róg, znajduje się w części północno – zachodniej, trzeci natomiast o nazwie Kirsajty położony jest w południowej części akwenu.
Mapa zawiera informacje o zalesieniu okolic przybrzeżnych jeziora, a także o roślinności występującej u jego brzegów. Większość linii brzegowej stanowią tereny podmokłe i las. Strefa przybrzeżna oraz okolice wysp w całości porośnięte roślinnością wodną.
Mapa pozwala także na zidentyfikowanie pobliskich obiektów użyteczności publicznej, lecz w niewielkiej liczbie. Wzdłuż brzegów jeziora oznaczone są tylko przystanie i pomosty. Widnieją również informacje na temat nazw pobliskich miejscowości i wsi
4.2.3.4. Mapa topograficzno – turystyczna „Wielkie Jeziora Mazurskie. Część Północna” skala 1:50 000, WZKart, Warszawa 2001
Rysunek 38.Mapa topograficzno – turystyczna jeziora Kirsajty
Źródło: Wielkie Jeziora Mazurskie. Część Północna skala 1:50 000, WZKart, Warszawa 2001
Charakterystyka batymetryczna jeziora przedstawiona została za pomocą dwóch izobat, które znacznie ułatwiają orientację w zmienności głębokości akwenu w poszczególnych rejonach jeziora. Najmniejsza wartość izobaty wynosi 2 m, a największa 5 m.
Najgłębszym miejscem jeziora jest miejsce charakteryzujące się wielkością 15 m. Znajduje się ono na północ od półwyspu Kirsajty. Dzięki zastosowaniu izobat możliwe jest szczegółowe zlokalizowanie znacznych wypłyceń znajdujących się na akwenie. Jednak brak rozróżnienia kolorystycznego utrudnia szybkie odczytanie głębokości. Wypłacenia znajdują się głównie w zachodniej części jeziora.
Według informacji zawartych na mapie Wielkich Jezior Mazurskich na jeziorze Kirsajty znajdują się trzy wyspy. Największa z nich, wyspa Sidorkowa leży w zachodniej części jeziora. Dwie pozostałe, znacznie mniejsze, dla których nie podano nazw, w części południowej i wschodniej. Analiza danej mapy pozwala na zebranie większej liczby wiadomości na temat największej wyspy jeziora - Sidorkowa. Jest ona w całości zalesiona. Znajdują się na niej również bagna i mokradła.
Na analizowanej mapie znajdziemy także informacje na temat półwyspów akwenu, które opisane są nazwami. W północnej części zbiornika wodnego znajdują się dwa półwyspy. Na wschodzie półwysep Kurka, na zachodzie półwysep Ostry Róg. Na południowy – zachód od wyspy Sidorkowa, znajduje się półwysep oznaczony nazwą Kirsajty. Łączy się on z przeciwległym brzegiem za pomocą mostu, którym biegnie drogą łącząca Sztynort, Harsz, Pozezdrze i Ogonki.
Zgodnie z informacjami ukazanymi na mapie, przez akwen jeziora przebiega pasażerski szlak żeglugowy. Biegnie on z północy, zachodnią częścią jeziora, na południe w kierunku jeziora Dargin.
Mapa pozwala na zebranie wielu informacji na temat zalesienia brzegów jeziora, występowania bagien, mokradeł oraz roślinności przybrzeżnej. Tereny w większości pokryte lasem i mokradłami. Strefa przybrzeżna jeziora w całości porośnięta jest sitowiem.
Na mapie znaleźć także można informacje odnośnie nazw okolicznych wsi i miejscowości, a także na temat lokalizacji obiektów użyteczności publicznej. Największe zagęszczenie takich obiektów znajduje się w południowo - zachodniej części akwenu. Jedynie na zachodnim i północnym brzegu jeziora jest ich całkowity brak, ponieważ tereny te zajęte są w większości przez lasy, a także moczary i bagna.
4.2.3.5. Mapa topograficzna „Giżycko” skala 1:50 000, OPGK Rzeszów, Rzeszów 2000
Rysunek 39.Mapa topograficzna jeziora Kirsajty
Źródło: Giżycko skala 1:50 000, OPGK Rzeszów, Rzeszów 2000
Mapa nie opisuje batymetrii jeziora. Dokładnie przedstawiona została natomiast sytuacja terenowa wokół akwenu.
Na jeziorze znajdują się trzy wyspy. Dwie z nich położone są u zachodnich brzegów, trzecia natomiast w części centralnej akwenu. Żadna z wysp nie została opisana nazwą. Największa z nich w części połnocnej pokryta jest terenami podmokłymi,w południowej natomiast zagajnikiem. Mapa nie zawiera opisów zatok i półwyspów akwenu.
Brzegi jeziora są w całości płaskie. Linia brzegowa w każdym miejscu porośnięta jest roślinnością wodną. Obrzeża jeziora z każdej strony pokryte są terenami podmokłymi oraz lasami.
Wzdłuż południowych brzegów przebiega droga łącząca pobliskie miejscowości.